താൻസനോ താങ്കൾ....

സന്ധ്യയായ് സംഗീതത്തിൻ
സാന്ദ്രമാം രൂപം പോലെ
വേദിയിൽ വെൺപീഠത്തിൽ
ഗായകനിരിക്കുന്നു..
മടിയിൽ മന്ദം മൂളും
സഖിയാം സാരംഗിയും
ചൊടിയിൽ മന്ത്രം പോലെ
ഉണരും സ്വരങളും.
.
ഗാഢമാം കണ്ണീരല്ലോ
ഗസലായ് ഒഴുകുന്നൂ..
ആത്മാവിൻ തീരങളിൽ
ആലോലം തഴുകുന്നൂ..
മരുകാറ്റിരമ്പമായ്
ഉലഞ്ഞേൻ മനസ്സുകൾ
പിറന്നനാടും തേടി
പറന്നേൻ സ്മരണകൾ

തന്ത്രി തൻ താന്തസ്വരം
പാട്ടിതിൽ അലിയവെ
സദസ്സിൽ പ്രവാസികൾ
കണ്ണുകൾതുടക്കുന്നൂ.
മരുഭൂ ഹൃദയത്തിൽ
കണ്ണീരിൻ മഴ തീർത്ത
താൻസനോതാങ്കൾ താനെ
പാടുന്നസാരംഗിയോ..