ശില്പിയുടെ മുറിവ്.

ഷെക്സ്പിയർ ഇൻ ലൌവി ലെ നായക നടന്റെ മുഖഛായ..സമൃദ്ധമായ താടി..ഏതൊസങ്കടങളുടെ
നീല നിഴൽ വീണുകിടക്കുന്നകൺ തടങൾ..അതെ ,എന്തെ ങ്കിലും പറയും മുൻപ് തന്നെ
താനൊരുകലാകാരനാണെന്നുള്ളവസ്തുത അയ്യാളുടെരൂപം ഒറ്റുകൊടുത്തു കഴിഞ്ഞിരുന്നു..
“ഞാനൊരു ശില്പിയാണ്..” ഒരു സ്വകാര്യം പോലെ അയ്യാൾ പറഞ്ഞു...നീണ്ടു മെലിഞ്ഞ വിരലുകൾ
നോക്കി ആവസ്തുത ശരിവയ്ക്കും മട്ടിൽ ഡോക്റ്റർ ജീവൻ തലയാട്ടി..
“പറയൂ നിങളുടെ വിഷമങൾ പറയൂ...“
“ഒരുമുറിവാണ് എന്റെ പ്രശനം...“ പക്ഷെ പ്രത്യക്ഷത്തിൽ എവിടെയും ഒരു മുറിവുകാണ്മാനുണ്ടായിരുന്നില്ല.
അതോടെ ജീവന്റെ ജിജ്ഞാസയുണർന്നു..
“മുറിവ് താങ്കളുടെ മനസ്സിനാണൊ..”സജലങളായ അയ്യാളുടെ മിഴികളിൽ ജീവൻ ചോദ്യഭാവത്തിൽ നോക്കി
“ശരീരത്തിലും മനസ്സിലും..”.
താങ്കൾ രോഗ ചരിത്രം തുടർന്നാലും..അതു കഴിയും വരെ ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടുവാൻ പോകുന്നില്ല .ജീവൻ
ചുണ്ടുകൾ ചൂണ്ടുവിരലാൽ അമർത്തികൊണ്ട് പറഞ്ഞു..
വാക്കുകൾ മെല്ലെ മെല്ലെ പെറുക്കിയെടുത്ത് തന്റെ ജീവചരിത്രത്തിന്റെ ഒരു രൂപരേഖ അയ്യാൾ ഡോക്റ്റർക്ക്
മുൻപിൽ വരച്ചിടാൻ തുടങി..
ശില്പനിർമ്മാണം എന്റെ കുലതൊഴിലാണ്..കല്ല്ലിലും മരത്തിലും ഓടിലുമൊക്കെ ഞങൾ പണിയുന്നു.എങ്കിലും
കൃഷ്ണശിലയാണ് എന്റെ ഇഷടമാധ്യമം..സ്ത്രീരൂപങളാണ് എന്റെ മാസ്റ്റർപീസ്..ടൌണിൽ ഈയിടെ പണി
കഴിഞ്ഞ ഒരു ഷോപ്പിംഗ് കോം പ്ലക്സിനു വേണ്ടി മൂന്നു മാസങൾക്കു മുൻപ് ഒരു വർക്ക് ഞാൻ ഏറ്റെടുത്തു.രോഗ
ചരിത്രം അവിടെ തുടങുന്നു..അതിന്റെ ഉടമസ്ഥനും ആർകിടെക്റ്റും ഒരു സന്ധ്യക്കാ‍ണ് എന്നെ സന്ദർശിച്ചത്..
എൻ ട്രൻസ് ഹാളിന്റെ മധ്യത്തിൽ പണികഴിച്ചിട്ടുള്ള കൃത്രിമപൊയ്ക അലങ്കരിക്കാൻ കൽ താമരയിൽ നിൽക്കുന്ന
ഒരു സാലഭഞ്ജികാ ശില്പം ...അതാണവരുടെ ആവശ്യം.“ ഒരു ന്യൂഡ് ശില്പമാണ് ഞങൾ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്..”ആർകിടെക്റ്റ്
പറഞ്ഞു..”പക്ഷെ ഒട്ടും വൾഗർ ആയിതോന്നാൻ പാടില്ല..” കടയുടമസ്ഥൻ പറഞ്ഞു. ചർച്ചകൾക്കൊടുവിൽ ഞങൾ
ഒരു തീരുമാനത്തിലെത്തി..അതനുസരിച്ച്ഞാൻ അവർക്ക് എന്റെ ഭാവനയിലുള്ള രൂപം വരച്ചുകാണിച്ചു.
അളവുകൾ ഒത്തിണങിയ അംഗലാവണ്യമാർന്ന സ്ത്രീരൂപം.നഗ്നത മറക്കാൻ ആടകൾക്കു പകരം ആഭരണങൾ..
പിറ്റെന്നു കനകമലയിൽ നിന്നുള്ളകൃഷണശില വീടിന്റെ മട്ടുപ്പാവിലുള്ള എന്റെ തുറന്ന പണിപ്പുരയിൽ എത്തി.
ബ്രാഹ്മമുഹൂർത്തത്തിൽ പൂജകഴിഞ്ഞ്.ഞാൻ ആശിലക്കുമുൻപിൽധ്യാനത്തിലിരുന്നു..മുനിശാപമേറ്റു കരിങ്കല്ലായി
തീർന്ന അഹല്യാരൂപത്തെ ആശിലയിൽ നിന്നും മോചിപ്പിക്കാൻ എന്റെ കരങളെ സഹായിക്കണെമേയെന്ന്
പതിവുപോലെ പ്രാർഥിച്ചു..മനസ്സിൽ ,പാതിയടഞമിഴികളുള്ള ,കഴുത്തിൽ ചെമ്പകമാലയണിഞ്ഞ,വലംകൈയിൽ
പൂപ്പാലികയേന്തിയ ഒരു രൂ പം തെളിഞ്ഞു തെളിഞ്ഞുവന്നു..അങനെ ഞാൻ ശില്പനിർമ്മാണം ആരംഭിച്ചു
ഏതാനും ആഴചകൾക്കുള്ളിൽ തന്നെ കഠിനമായശിലയിൽ നിന്നും കോമളമായഒരു സ്ത്രീരൂപം ഉടലാർന്നു..
ആസമയം കൊണ്ട് മുൻപെങും അനുഭവപെടാത്ത ഒരു ആത്മബന്ധം എന്റെ സൃഷ്ടിയോട് എനിക്ക് അനുഭവപെടാൻ
തുടങിയിരുന്നു..
പകൽകിടന്നുറങിയും രാത്രിയത്രയും നെയ്പന്തങളുടെ വെളിച്ചത്തിൽ ശില്പനിർമ്മാണത്തിലേർപെട്ടും ദിവസങൾ
കടന്നുപോയി..ഒടുവിൽ ആശില്പം പൂർത്തിയായി.പറഞ്ഞുറപ്പിച്ചതിനെക്കാൾ വളരെ കൂടുതൽ പണവുമായി
അവർ എത്തി.ചുരുക്കിപറഞ്ഞാൽ ഏകനായ ഒരു ശില്പിക്ക് ഒരായുസ്സ് സുഖമായി കഴിയാനുള്ള
പണമുണ്ടായിരുന്നു. ആശില്പം പ്രതീക്ഷിച്ചതിനേക്കാളൊക്കെ വളരെ മനോഹരമായിരിക്കുന്നുവെന്നും അതിന്റെ
നിർമ്മാണം ആരംഭിച്ചതിൽ പിന്നെ ബിസിനസ്സിൽ തനിക്ക് ചില വൻപിച്ച ലാഭങളുണ്ടായെന്നും കടയുടമസ്ഥൻ
മനസ്സു തുറന്നു..പക്ഷെ എന്റെ മനസ്സ് തകരുന്നതു പോലെ എനിക്കു തോന്നി.പിറ്റേന്നു തന്നെ ആശില്പം ടൌണിലേക്ക്
മാറ്റുവാനാണ് തീരുമാനം.നിർവചിക്കാനാവാത്ത ചിലസങ്കടൾ എന്നെ അലട്ടിതുടങി..ആഷാഢത്തിലെ ആകാ‍ശം പോലെ
എന്റെ ആത്മാവിരുണ്ടു..അത്തരം ദു:ഖങൾക്ക് ഒരുമരുന്നേഞാൻ കണ്ടുള്ളൂ. ശുദ്ധമായ പനം കള്ള് വയറു
നിറയെ കുടിച്ച് സുഖമായൊരുറക്കം..അതല്ലാതെ അന്നുരാത്രി മറ്റൊന്നുംകഴിച്ചതുമില്ല..
പാതിരാത്രി യെപ്പോഴൊ ഉറക്കമുണർന്നു .ഒരു പ്രണയ സന്ദേശം പോലെ മുറിയിൽ ചെമ്പക പൂക്കളുടെ ഗന്ധം.
.എവിടെനിന്നോ കാൽ തളകളുടെ ശിഞ്ജിതം..ആരോ എന്റെ സർഗ്ഗവേദിയിലേക്കെന്നെ ക്ഷണിക്കുന്നു.ഞാൻ മട്ടുപാവിലേ
ക്ക്നടന്നു.
അവിടെ പിൻ നിലാവിന്റെ ചന്ദന തളിരാടചാർത്തി,മാറിൽ അപ്പോൾ വിടർന്ന ചെമ്പകപൂമാലയുമണിഞ്ഞ്
നൃത്തലോലയായൊരു അപ്സരസ്സിനെ പോലെഅവൾ നിൽക്കുകയാണ്
ആ മാറിടങൾ ഉയർന്നു താഴുന്നു.നിഗൂഢതയ്ക്ക് മറയിടുന്ന അരഞ്ഞാൺ മണികൾ
മിന്നി തിളങുന്നു.മിഴികളിൽ നിന്ന് പ്രണയാർദ്രമായൊരു നോട്ടം പറന്നു വന്ന് എന്നെ പുണരുകയാണ്...
നേർത്തൊരാഘാതത്തിൽ എന്റെ അംഗവസ്ത്രങൾ ഊർന്നു ,കാലുകളിടറി..ഞാൻ മട്ടുപാവിൽ മലർന്നുവീണു..
കുറച്ചു നേരെത്തേക്കെങ്കിലും എന്റെ ബോധം മറഞ്ഞിരിക്കണം..ഓർമ്മവരുമ്പോൾ എന്റെ ദൃഷ്ടിപഥത്തിൽ
പൂർവ്വാകാശത്തെ അളന്നു കൊണ്ട് ഒരു ഗോപുരം കാണുമാറായി..അതിന്റെ മാർബിൾ മകുടത്തിൽ ഹിമകണങൾ
തിളങുന്നു.വിസ്മയകരമായ ആകാഴ്ചയെമറച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ ലാവണ്യരൂപം എന്റെ ദേഹത്തേക്ക് ചാഞ്ഞു..
‘നമുക്കു യാത്രപോകാം” അവൾമൊഴിഞ്ഞു.അടുത്ത നിമിഷം ചിറകാർന്ന സവാരി കുതിരയായി ഞാൻ അനന്തതയിലേക്ക്
കുതിച്ചു പൊന്തി..അനുഭൂതികളുടെ നീല നീലമായചക്രവാളങളെ വലം വച്ച്കൊണ്ട് ഞങൾ പറന്നു...
ഉറക്കമുണരുമ്പോൾ മട്ടു പാവു ശൂന്യമാണ്.ശില്പിയെ ഉണർത്താതെ തന്നെ ശില്പം അവർ കൊണ്ടുപോയ്
കഴിഞ്ഞിരുന്നു.കഴിഞ്ഞതെല്ലാം ഒരു സ്വപ്നമായിരുന്നെന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
പക്ഷെ എന്റെ ശരീരത്തിലെവിടെയോ ഒരു നീറ്റൽ ഉണർന്നു.അതു ശരീരത്തിൽ നിന്നും ആത്മാവിലേക്ക് കത്തിപടർന്നു..
അപ്പോൾ ഞാൻ ഒരു കാഴചകാണുകയാണ്.!!.വാടിയ പനിനീർ ദളങൾ പോലെ നിലത്തു ചിതറികിടക്കുന്ന...
പറഞ്ഞുവന്നതു മുഴുവനാക്കാതെ അയ്യാൾ അഗാധമായ മൌനത്തിലാണ്ടു.
“ ആദ്യസംഗമത്തിന്റെ ഓർമ്മകുറിപ്പ്..ഒരു ബലിയുടെ കുങ്കുമ പൂക്കൾ .”അയ്യാളുടെ മൌനത്തെ ജീവൻ മനസ്സിൽ പൂരിപ്പിച്ചു.
പിന്നെ സ്ക്രീൻ കൊണ്ട് മറച്ച എക്സാമിനേഷൻ ടേബിളിൽ കിടത്തിഅയ്യാളെ വിശദമായി പരിശോധിച്ചു .
അതിനു ശേഷം,ഗ്ലൌസ് മാറ്റുമ്പോൾ അയ്യാളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു:
“ കാര്യ മായ പ്രശ്നങൾ ഒന്നും തന്നെ യില്ല. ഇതിനുമരുന്നിന്റെ ആവശ്യവുമില്ല. പക്ഷെ മനസ്സിനു ക്ഷതമേറ്റിരിക്കുന്നു.
ചെറിയ ഒരു‘ ഗ്രീഫ് റിയാക്ഷൻ’. അതു ചികിത്സിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. “ ജീവൻ തന്റെ പ്രിസ്ക്രിപ്ഷൻ പാഡിൽ നിന്നും
ഒരുതാളു വലിച്ചു കീറി. അതിൽ അഷ്ടാംഗ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നുള്ള രണ്ടു ശ്ലോകങൾ മനോഹരമായ കൈപ്പടയിൽ
കുറിക്കുവാൻ തുടങി.പിന്നെ പറഞ്ഞു: “ ഈ ശ്ലോകങൾ കാലത്തും വൈകീട്ടും രണ്ടുതവണ ഏകാന്തതയിലിരുന്നു ചൊല്ലുക..
അതിന്റെ അർഥം മനനം ചെയ്യുക..”.ഇതിൽ കൂടുതൽ ചികിത്സയൊന്നും ആവശ്യമില്ല...
(ആത്മായനം-8)